Ontmoeten is meer dan iemand tegenkomen.
Ontmoeten is de ander binnenlaten in het huis van jezelf.
Met het risico dat niet alles echt is in je huis.
Dat je je soms anders voordoet.
Dat je kwetsbaar bent.
Deze dichtregels waren afgelopen dinsdag de aftrap van een workshop die ik bijwoonde. BAM …. die kwamen wel even binnen.
Ik was weer even terug in mijn studentenstad Utrecht. De stad waar ik mijn eerste stappen zette als gedragswetenschapper. 24 jaar geleden. 18 jaar was ik. Ietwat bleu en naïef ;), maar toen al met grote interesse voor de complexiteit van de mens. Waarom maken we bepaalde keuzes en welke invloeden spelen hierbij een rol? Waarom doen of zeggen we soms anderen dingen dan dat we eigenlijk willen zeggen of doen? En nog steeds raak ik hierover niet uitgeleerd als loopbaancoach en teamcoach.
Nu 24 jaar later met de komst van smartphones en social media lijkt dit thema actueler dan ooit. We meten ons niet meer alleen met de hippe buurvrouw of sportmaatje. Maar met apps als Facebook en Instagram is de hele wereld binnen ons handbereik geworden. Niet voor niets krijg ik steeds meer klanten die gebukt gaan onder deze druk van ´steeds meer moeten´. Het goed willen doen. Nee, het perfect willen doen.
Zelf weet ik hoe lastig het is. Ook ik kan me vergapen aan waanzinnige interieurs op Pinterest. Of aan die moeder die om half 9 al fris in de make-up en kek outfitje op het schoolplein staat. Hoe doet ze het toch? Of die andere loopbaancoach met haar grappige vlogs. En ik mijzelf betrap op een vleugje jaloezie en meteen mijn to-do lijst aanvul, want ja dat moet ik toch ook kunnen.
Wanneer is goed – goed genoeg?
Even terug naar het gedicht. Waarom raken deze dichtregels mij zo? Het is het woord ontmoeten. Wanneer ontmoet je eigenlijk nog echt iemand? En dan bedoel ik niet het vlakke hallo bij het ophalen van mijn meiden op musical terwijl iedereen (ja echt, let maar eens op) ondertussen naar zijn mobiel staat te staren. En begrijp me niet verkeerd, ik ben geen heilige. Ook ik durf nog weleens bij de bakker snel op dat mailtje van die interessante opdrachtgever te reageren.
Maar steeds meer word ik gepakt door die echte ontmoeting. Wanneer ontmoet je de ander echt? En wat is er voor nodig om die ander echt te ontmoeten. Gaat het je makkelijk af. Of voelt het wat onwennig. Hoe is dat voor jou?
Een klant vertelde me laatst, haar coachtraject liep bijna ten einde. Dat het zo fijn voelde dat ze weer echt verbinding kon maken met haar collega´s.
Ze hoefde geen rol meer te spelen, ze mocht zichzelf zijn.
Met als resultaat zoveel meer plezier tijdens netwerkgesprekken, echt verdiepende gesprekken die de kern raakten. En geen energielek meer.
Wat zou de wereld er toch een stuk mooier op worden. Echte ontmoetingen. Zoals vandaag. Met lieve vrienden en familie proost ik vandaag op mijn verjaardag. Speciaal voor deze dag wens ik ook jou mooie ontmoetingen toe.
P.S. Deze foto is gemaakt tijdens een bijzonder feest vorig jaar, met onze 2 meiden vierden we onze koperen bruiloft. Samen met lieve vrienden en familie vierden we de liefde en het leven. Het was een avond vol dierbare ontmoetingen. In alle kwetsbaarheid. Geraakt. Sporen nagelaten.
Foto credits: Babet Trommelen
P.S. Wil jij altijd als eerste mijn nieuwsbrief met mijn blogs ontvangen? Schrijf je dan nu hier in en ontvang elke maand interessante info en inspiratie over durven doen wat jou raakt! Lekker in je vel zitten op je werk. Over verlangens, keuzes maken, durven en loslaten.
