Mijn nieuwe tijdschrift lonkt van de bank. Ja, ik kom zo! Alleen nog even ….
´Woensdag ochtend. Een ochtend thuis. We hebben samen de eendjes gevoerd. Even over het bruggetje naar het park. De gekleurde blaadjes en stiften van jou liggen nog op tafel. De Nijntje liedjes neuriën door de woonkamer. Je slaapt. Even rust. Tijd voor mijzelf … mijn nieuwe tijdschrift lonkt van de bank. Ja, ik kom zo. Alleen nog even ….. dat wasje vouwen, nog even mijn mails checken, dat restaurantje reserveren voor vrijdag en nu toch echt eindelijk die loodgieter bellen.
En dan wanneer ik neerplof op de bank met mijn tijdschrift in de hand geniet ik van de rust… wel 1 seconde. Want op datzelfde moment hoor ik een klein stemmetje van boven roepen ´mama….`.
Het is me weer gebeurd!
Nu inmiddels 9 jaar en een tweede dochter later, staat deze ochtend nog vers in mijn geheugen. Tijdens het middagslaapje van mijn oudste, probeerde ik opgejaagd door de klok mijn hele tot do list af te werken. Met dat tijdschrift als kadootje. Maar waarom moest dat kadootje altijd op het einde. Als een soort beloning voor mijzelf. Waarom kon ik niet beginnen met dat tijdschrift op de bank?
Waarom is goed voor jezelf zorgen toch zo moeilijk?
Hoe goed zorg jij voor jezelf?
Zelfzorg – Me-Time. Je kunt geen Linda of Wendy openslaan en het onderwerp schreeuwt je in grote letters toe. Even weer op adem komen. Tussen alle meetings, boodschappen, sociale verplichtingen en sportafspraken door. En dan heb ik lief en eventuele kinderen nog niet meegerekend. Ja, we hebben het nu ook drukker. Dus onthaasten, in balans komen, hoe je het ook wilt noemen, is geen luxe meer, maar een noodzaak.
Waarom is goed voor jezelf zorgen toch zo lastig?
We zijn vaak een kei als het aankomt op het zorgen voor een ander. Of het nu toch nog die extra opdracht van je baas aannemen is, die surprise organiseren voor die lieve vriendin, een auto vol kids naar de voetbal brengen of meehelpen tijdens de sportdag.
Nee zeggen is lastig. We willen het goed doen. Leuk, lief, sociaal.
`Nee joh, doe ik wel.´ Met als resultaat dat je zelf aan het einde van de dag uitgeblust op de bank ploft. Herkenbaar?
Welk kritische stemmetje heb jij in je hoofd?
Terug naar het middagslaapje. Vertelde iemand tegen mij dat ik niet eerst op de bank mocht zitten? Nee zeker niet. Het was dat kleine, maar oh zo hardnekkige kritische stemmetje in mijn hoofd die zei: ´Caroline, eerst de boel opruimen, dan pas mag je zitten. Handen uit de mouwen. Vooruit.´ Met altijd het schuldgevoel op de loer bij alleen al de gedachte aan even met de voeten omhoog.
Hoe moeilijk voor jezelf zorgen is, realiseer ik mij steeds vaker tijdens de coach gesprekken met mijn klanten. Waarin het thema zelfzorg vaak aan de orde komt.
Mijn werk kost zoveel energie.
Ik heb het gevoel dat ik alles maar half doe.
Ik ben er niet echt bij.
Ik voel dat ik mij moet bewijzen en het spel mee moet spelen.
Ik ben soms zo moe.
Soms voelt het alsof ik geen lucht krijg.
En dan dat stemmetje…
Ik moet sterk zijn.
Anderen moeten op mij kunnen rekenen.
Als ik nee zeg, ben ik zwak.
Tijdens de coach gesprekken onderzoeken we dat kritische stemmetje. Welke overtuigingen en aannames over jezelf schuilen hierachter? Daarnaast maken we ruimte voor jouw behoeften.
Wat zou jij willen. Waar verlang jij naar?
Om je weer krachtig in je functie te laten voelen.
Ontspannen.
Om jezelf te mogen zijn.
Om te genieten. Van de kleine dingen. In het hier en nu.
Om te doen wat aansluit bij waar jij goed in bent.
Om focus te hebben.
Om te durven doen wat jou raakt.
Goed voor jezelf zorgen is niet makkelijk. Dit vraagt lef – durf.
Nee zeggen.
Keuzes maken.
Aandacht aan jezelf mogen geven.
Mildheid voor jezelf.
Jezelf de vraag stellen: wat heb ik nu nodig.
Good enough is the new perfect.
Nu 9 jaar later. Is mijn kritische stemmetje helemaal verdwenen? Nee, zeker niet. Maar ik ben mij er elke dag meer van bewust. Ik ben milder, zachter naar mijzelf geworden. De lat ligt minder hoog. Lachen om de dingen die fout gaan. Trots zijn op de dingen die ik bereikt heb.
En dat tijdschrift? Dat pak ik steeds vaker, maar soms ook in de vorm van een spelletje met mijn kinderen, die ene leuke workshop. Of een avondje Netflixen met mijn lief op de bank. Met de was op mijn schoot, dat dan weer wel ;).
Hoe goed zorg jij voor jezelf? Welk kritische stemmetje houdt jou daarin soms tegen?
Laat het mij weten. Ik lees het met belangstelling.
Liefs Caroline
P.S. Wil jij altijd als eerste mijn nieuwsbrief met mijn blogs ontvangen? Schrijf je dan nu hier in en ontvang elke maand interessante info en inspiratie over durven doen wat jou raakt! Lekker in je vel zitten op je werk. Over verlangens, keuzes maken, durven en loslaten.