Van het bijltje – de handdoek – de pakken en vooral erbij neer.
Maandagmorgen. Ik kijk naar buiten. Regendruppels. Het miezert. Het huis is leeg. Is dit nu wat ze een Blue Monday noemen? Het liefste kruip ik op de bank, met een dik vest, kop thee en een warme deken erbij. Comfort food, comfort mood. Mijn to do lijstje lonkt. Mijn power batterij staat op ‘low’. Tijd voor een ‘refuel’. Ik besluit niet de strijd aan te gaan, maar pak de laptop en begin deze blog te schrijven.
Een blog over mijn reis naar het durven doen wat mij raakt.
Een spannende stap die mij de afgelopen maanden zoveel energie, plezier en vrijheid heeft gegeven. Het coachen van anderen in hun ontdekkingstocht naar wie ze zijn, wat ze kunnen en wat hun drijft. En dit alles als zelfstandig ondernemer. Wauw!
Maar waarom is het dan tegelijkertijd zo ontzettend eng. Mijzelf laten zien. Het voelt naakt, kwetsbaar. De flow van energie en vertrouwen, maakt op dagen zoals deze plaats voor dat stemmetje in mijn hoofd dat zegt: “jij ondernemen, dat lukt je toch niet.”
Maar weet je wat het bijzondere is. De zaadjes van de afgelopen maanden kiemen. Als kleine plantjes in de voorjaarszon. Nieuwe klanten. Mooie ontmoetingen en het verbreden van mijn netwerk. Ik doe dingen die ik vorig jaar nooit had gedacht te durven doen.
Pitchen voor een zaal van 50 man. Met mijn workshop ‘Durf te doen wat je raakt!’ toeren door het land. Het opstarten van bijzondere coachtrajecten.
Ik realiseer mij dat mijn ‘jeugd’ patronen hardnekkig zijn.
Het goed, nee het perfect willen doen. De lat hoog leggen. Als jong meisje al en nu nog als vrouw van 40 jaar. Het heeft mij veel gebracht. Zeker. Een tomeloos doorzettingsvermogen en kansen durven zien en pakken.
De afgelopen jaren geef ik mijzelf steeds meer de ruimte om te spelen. Hoe maf en groots het ook is. Mijzelf laten zien. Niet mooier. Niet perfect in het plaatje passend. Maar mijzelf zijn. Los van de gedachten en oordelen van anderen.
Ook bij mijn klanten merk ik dat patronen hardnekkige wezens zijn. Dan is de levensloopopdracht zo’n mooie tool om in te zetten. De klant gaat stap voor stap terug in de tijd en schrijft zijn eigen biografie. Wat heb ik meegemaakt, wat heeft mij gevormd?
Welke waarden en overtuigingen heb ik meegenomen, welke patronen hebben zich ontwikkeld? En hoe beïnvloedt dit nu wie ik bent en mijn keuzes in werk en privé. Ik weet als geen ander hoe hardnekkig patronen zich kunnen vastbijten in je gedachten, ‘de stemmetjes’, je gevoel.
“Onthoud dat waar je nu in je leven bent altijd een gevolg is van wie je was. Waar je echter naartoe gaat, hangt helemaal af van degene die je vanaf nu wilt zijn.”
Dus hoe jouw rugzak ook gevuld is er komt altijd een nieuwe dag. Waarin jij kunt kiezen. Wat jij wilt, wat jou raakt. Los van wat moet of wat anderen voor jou gedaan hebben. Doen waar jij blij van wordt!
Voor mij betekent dit vandaag mijn verhaal vertellen. In alle kwetsbaarheid. Om morgen weer mooie, nieuwe dingen te kunnen doen.
Een mooie week gewenst!
Liefs Caroline
P.S. Wil jij altijd als eerste mijn nieuwsbrief met mijn blogs ontvangen? Schrijf je dan nu hier in en ontvang elke maand interessante info en inspiratie over durven doen wat jou raakt! Lekker in je vel zitten op je werk. Over verlangens, keuzes maken, durven en loslaten.